Şiirlerim-2

Vakti geldi artık buna ne dersin?
Gel de bu fakir murâdına ersin.
Vuslattı dersimiz,şimdi ne dersin?
Ama gittin,Allah gel ânı versin.

Bunca şey için teşekkür edersin.
Güvercindin,buluttun,artık yersin.
Neşeydin,özlemdin,şimdi kedersin.
Kimseler övmesin bu aşkı,yersin.

Yüz kere denedim hatta bin kerede,
Ben değemedim güneşe,sen bana değersin.
Susadım de,su getireyim bin dereden,
Kılı kırk yararım yolunda sen,buna değersin.

Ben sana çok açım sen aşka toksun.
Sen benim aşım,tabağımda yoksun.
Hatta yemekte istemem,sadece koksun.
Gıdasıydın ruhumun,artık senden yoksun.

Senin için zâlimdim,avucumda kanlar.
Ne zamanlardı be hemde ne ânlar.
Yolunda yapılmalı hamamlar hânlar.
Ancak kıymetini o zaman anlar.

İstersen yak beni istersen,istersen unut.
Unutma,ben hep seni düşündüm.
Ne yapayım,bendeki de bi umut,
Sahi,hani hep senin ‘düş’ündüm?